Τα περισσότερα μωρά γεννιούνται τελειόμηνα, που σημαίνει μεταξύ 37 και 42 εβδομάδων. Η προωρότητα, παρότι σχετικά σπάνια, συνδέεται με κινδύνους για το νεογνό. Έτσι γίνεται προσπάθεια να προβλεφθεί πότε μια έγκυος κινδυνεύει να γεννήσει πρόωρα ώστε να ληφθούν μέτρα.
Ένας τρόπος για τον εντοπισμό αυτών που κινδυνεύουν είναι η μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας. Όσο πιο βραχύς είναι ο τράχηλος της μήτρας, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα πρόωρου τοκετού.
Πρόκειται για ένα διακολπικό υπερηχογράφημα απόλυτα ασφαλές για την κύηση και το έμβρυο.
Η εξέταση είναι ιδιαίτερα σημαντική σε γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού καθώς εκτιμάται η αναγκαιότητα λήψεως προληπτικών ή και θεραπευτικών μέτρων όπως η περίδεση του τραχήλου ή η λήψη προγεστερόνης διακολπικά.
Η εξέταση αυτή συνοδεύει συνήθως το υπερηχογράφημα Β΄επιπέδου. Ωστόσο σε γυναίκες με
προηγούμενο πρόωρο τοκετό μπορεί να είναι απαραίτητη μια σειρά υπερηχογραφημάτων
παρακολούθησης ξεκινώντας από την 16η εβδομάδα.
– πολύδυμης κύησης
-με προηγούμενο πρόωρο τοκετό
-με ανωμαλίες της μήτρας ή του τραχήλου της μήτρας,
-με ιστορικό προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης στο τράχηλο της μήτρας
